Uyan Ey Gözlerim

Uyan ey gözlerim gafletten uyan!

Uyan uykusu çok gözlerim uyan

Azrail’in kastı canadır, inan.

Uyan ey gözlerim gafletten uyan!

Uyan uykusu çok gözlerim uyan

Seherde uyanırlar cümle kuşlar

Dill-u dillerince tesbihe başlar

Tevhid eyler dağlar taşlar ağaçlar

Uyan ey gözlerim gafletten uyan!

Uyan uykusu çok gözlerim uyan

Semâvâtın kapuların açarlar.

Mü’minlere rahmet suyun saçarlar…

Seherde kalkana hülle biçerler.

Uyan ey gözlerim gafletten uyan!

Uyan uykusu çok gözlerim uyan

Bu dünya fanidir sakın aldanma.

Mağrur olup tac-u tahta dayanma.

Yedi iklim benim deyu güvenme.

Uyan ey gözlerim gafletten uyan!

Uyan uykusu çok gözlerim uyan

Benim, Murad kulun, suçumu affet.

Suçum bağışlayub günahım ref’ et.

Rasûl’ün sancağı dibinde haşret.

Uyan ey gözlerim gafletten uyan!

Uyan uykusu çok gözlerim uyan

Sultan III. Murad

Uyuyor Musun

bak şuram sıyrıldı diye kendini
hala bebek bebek soyuyor musun?
yazı yazar yahut resim yaparken
yine ellerini boyuyor musun?
dudağımdan öpen bir adın vardı
ki hala öpüyor duyuyor musun?
kuzular uyandı, kuşlar uyandı
güller uyandı sen uyuyor musun?

koşa koşa gelip ''yoruldum'' diye
elini kalbine koyuyor musun?
''daha pek erkendir biraz büyüsün''
diyorlardı söyle: büyüyor musun?
yoksa isyan edip parmaklarınla
en tatlı yaşını sayıyor musun?
kuzular uyandı, kuşlar uyandı
güller uyandı,sen uyuyor musun?

yarı yosun,yarı zambak kokunu
yine bugu bugu yayıyor musun?
cocuk olmadıgını orda görmüştüm
hala trabzandan kayıyor musun?
içinden köpükler gibi taştıgın
o yarım şeyleri giyiyor musun?
kuzular uyandı, kuşlar uyandı
güller uyandı sen uyuyor musun?

arif nihat asya

Asaf Rüzgar