Kardeşin olarak yazıyorum bu cümleleri. Çok değil bir zamanlar günün çoğunu beraber geçirdiğin abin. Geçenlerde farkettim biz eskisi gibi değiliz. Yok hala içli dışlıyız da eskisi gibi değiliz.
Aynı güne, aynı geceye beraber başlamıyoruz. Aynı sofraya beraber oturmuyor, aynı çorbaya beraber kaşık sallamıyoruz. Aynı televizyon kanalına beraber bakmıyoruz. Aynı sokağa kartopu oynamaya beraber çıkmıyor, aynı sokakta akşamlamıyoruz. Aynı sobada ıslanan üstümüzü beraber kurutmuyoruz. Ödevlerin başında saatlerce uğraşmıyoruz. NBA 2000 oyununda saatler süren maçlar yapmıyoruz. Şampiyonlar Ligi maçlarını izlerken Fanta ve Ruffles' ın canlarına okumuyoruz. Beraber oynadığımız halı saha maçlarımız da yok artık.
Paylaşamadığımız şeyler de yok. Beraber izlediğimiz çizgi filmlerimiz de çok eskilerde kalmış.
Hatırlıyor musun salonda yapılan çift kale maçları ardından penaltıları?.. Unutulmaz satranç maçlarını da hatırlıyor musun?.. Kaybedince de birbirimizi hazmedemeyişimizi..
Ayrı düşmek, büyümek var mıydı hesapta!..
Yaşlanıyoruz canım kardeşim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder