"Mühendis adam tembeldir, çünkü her işi en kolay yoldan çözmek için çalışır."
Ekşi sözlükte sörf yaparken sol frame'de mühendis başlığını tıkladığımda karşılaştım. Biraz felsefe yapmak istiyorum bu konuda.
Öncelikle tembellikten bahsedelim. Tembellikle alakalı okuduğum en güzel kitap Gançarov'un romanı "Oblomov"dur. Gançarov, Rusça'ya oblomovluk kelimesini kazandırmıştır bu şahane eserinde. O derece harikulededir roman.
Gelelim asıl mevzumuza. Mühendis, her işi en kolay yoldan en iyi şekilde çözmek için yola çıkar da işi çözeceğim diye imanı gevrer. Normal biri değildir mühendis bu yüzden. Bazen sıradan birinin bile ilk göreceği bir noktayı en son yakalayabilir. Ecnebi dilinde ifade edecek olursa "reverse" yani ters düşünce metotları ile eğitilmiştir. Bu metotların yüzünden bazen komik durumlara düşebilirler mesela. Ama şu anda insanların sahip olduğu çoğu şeyi(neredeyse tamamı) onlara borçlu olması bu komikliğin görmezden gelinmesine yetmez mi sizce?
İnsanlar evde kullandığı çoğu aletin nasıl çalıştığını bilmez. Buzdolabının nasıl çalıştığını bilen kaç kişi vardır bu ülkede? Nasıl ve kim tarafından icat edilmiştir? Kendisine şükran duymamız gereken Nikola Tesla'yı tanıyan var mıdır acaba? Evet şimdi istediğimiz taksitle bu ürünlere sahip olabilmek onun teknolojisini hiç ama hiç küçültmez.
Şöyle bitirelim:
"Dünya, bu tembelliğe çok şey borçludur."
